Zamykam oczy i wracam pamięcią do tortu, który upiekłam na 80-te urodziny mojego dziadka. Był piękny, okazały, puszysty i cieszył moje serce podwójnie – bo był dla ukochanej osoby i był pierwszym własnoręcznie wykonanym tortem. Potem były ciasta i ciasteczka, którym namiętnie ulepszałam receptury, szukając idealnego smaku. Sens wszystkiego znalazłam dopiero 10 lat temu i to w cieście drożdżowym mojej babci! Niby ciasto i kruszonka – a było tam wszystko, absolutnie wszystko, bo otworzyło moją wyobraźnię i obudziło wielki szacunek do składników. Od tamtego czasu, cokolwiek wypiekam – jakości, smaku i magii szukam najpierw w tym, z czego powstaje smakołyk.